دوشنبه، دهم آذرماه ۱۳۹۳، نان ۳۰ درصد گران شد؛ رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نان، همان زمان اهداف این افزایش نرخ را اینگونه اعلام کرد: دولت به منظور بهبود کیفیت نان، کاهش ضایعات و اجرای فاز دوم قانون هدفمندی یارانه ها، قیمت آرد و نان را در سراسر کشور اصلاح کرد. در یک سطح، این سوال مطرح است که در سالهایی که گذشت، چقدر از اهداف اعلام شده برای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها، محقق شد و در سطح دیگر به طور خاص می‌توان در مورد میزان تحقق اهداف اعلامی دولت برای افزایش قیمت نان، کندوکاو کرد؛ این که با افزایش ۳۰ درصدی نرخ نان، چقدر کیفیت نان بهبود پیدا کرد و تا چه اندازه از حجم ضایعات نان که همواره به عنوان یک معضل از آن یادشده، کاسته شد.
به گزارش خبر فوری،«نسرین هزاره مقدم» در گزارش امروز خود در ایلنا به این موضع پرداخته نوشته است: این پرسش‌ها که قاعدتا جواب قانع‌کننده‌ای برای آن وجود ندارد؛ را همینجا رها می‌کنیم و به سراغ اتفاقاتی می‌رویم که پس از گذشت سه سال دوباره در حال تکرار شدن است؛ پس از سه سال ثابت ماندن نرخ نان (که البته به اعتقاد خیلیها، در این سه سال، فقط نرخ رسمی نان افزایش نیافت و به صورت غیررسمی، با کاسته شدن از حجم نان، قیمت مصرف‌کننده بارها بالا رفت)، باز هم با استدلالات مشابه از ابتدای آذرماه، نان ۱۵ درصد گران شد.
در طول سه سال گذشته، با این بهانه که نرخ نان بالا نرفته، دستمزد کارگران خباز افزایش نیافت؛ سه سال فریز مزدی، و از جمله ثابت ماندن مزد در سال ۱۳۹۷ علیرغم افزایش ۱۴ درصدی دستمزد کارگران مشمول قانون کار، معیشت کارگران خباز را که شغلشان سخت و زیان‌آور است، با مشکلات بسیاری مواجه کرد. خبازان در طول این سالها همواره انتقاد داشتند که با وجود افزایش هزینه‌های زندگی، مجبورند با دستمزد چند سال قبل، سر کنند.
با این حساب، گرچه هنوز مشخص نیست که با افزایش نرخ نان، دستمزد خبازان نیز افزایش می‌یابد یا خیر؛ بایستی علی‌القاعده کارگران خباز از این افزایش نرخ، استقبال کنند، اما در عمل اینطور نیست؛ فعالان صنفی کارگران نانوایی‌ها، همه با گران‌تر شدن نان مخالفند.
تنها کارفرمایان از افزایش قیمت نان سود می‌کنند